Μετά την 11η Σεπτεμβρίου ο κόσμος άλλαξε και μαζί του άλλαξε και η έννοια της ανθρώπινης απώλειας. Το γεγονός έγινε εικόνα και εισέβαλε σε κάθε σπίτι μετατρέποντας την πραγματικότητα σ’ ένα ψηφιακό συμβάν.
Σύμφωνα με τον γερμανό συνθέτη Καρλ Στόκχαουζεν, η πτώση των Δίδυμων Πύργων ήταν το σπουδαιότερο έργο τέχνης.
Με αφορμή αυτό, ο Λόλλικε στήνει ένα θραυσματικό κείμενο, όπου τρεις παρουσιαστές ενός ριάλιτι σόου αγωνίζονται να πείσουν το κοινό που τους παρακολουθεί για το ποιο είναι το πιο σημαντικό καλλιτεχνικό δημιούργημα. Η πτώση των δίδυμων πύργων στην Αμερική, η γενοκτονία στην Ρουάντα ή η σφαγή στο Μπελσάν της Ρωσίας. Το έργο καταδεικνύει και καυτηριάζει την απόσταση ασφαλείας του δυτικού κόσμου ανάμεσα στην αλληλεγγύη των καλών προθέσεων και την επιδερμική, σχεδόν ελιτίστικη αντίληψη του προβλήματος. Ο πόνος και η τραγωδία ενοθονίζονται και δημοπρατούνται στον βωμό της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης. Στον 21ο αιώνα ο θάνατος είναι θέμα γεωγραφίας.
