Απούσα μα πάντοτε παρούσα, η υπηρέτρια, στην υπηρεσία της οποίας βρίσκονται καθηγητής και μαθήτρια.
"Σκοπός μας είναι να φωτίσουμε αυτό το τρίγωνο εξουσιαστών και εξουσιαζόμενων οι οποίοι αλλάζουν ρόλους, καθώς οι θύτες γίνονται
θύματα και τανάπαλιν’", σημειώνει η σκηνοθέτις και προσθέτει: "Ο τίτλος "Μα.θυμα" έλκει την έμπνευσή του από το σημείο του έργου όπου ο καθηγητής προσπαθεί να διδάξει στην μαθήτρια την λέξη μαχαίρι λέγοντάς της ‘’πείτε μα όπως μαμά’’. Πρόκειται για το σημείο γύρω από το
οποίο υφαίνεται και η σκηνοθετική ιδέα περί μητριαρχίας σύμφωνα με την οποία προχωρά η σκηνική αφήγηση. Το δεύτερο συνθετικό "θύμα"
αφορά στο ίδιο το κείμενο, καθώς υπάρχει φόνος, άρα και θύμα".
