Καλοκαίρι 2018. Ένας μεγάλος σεισμός φέρνει στην επιφάνεια μια βραχονησίδα σε διεθνή χωρικά ύδατα του Αιγαίου. Έλληνες και Τούρκοι στέλνουν άμεσα στρατεύματα για να καταλάβουν το νησί, με κάθε διμοιρία να καταλαμβάνει περίπου το μισό.
Οι σεναριογράφοι δεν διστάζουν να αντιγράψουν μια (παραλλαγμένη έστω) ιδέα του Νίκου Περάκη, που το 2005 με το «Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο» είχε δώσει κινηματογραφική μορφή στην πιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Όμως τα σεξιστικά αστεία, η καφρίλα του στρατού, ο πατριωτικός φανατισμός και το τέλος της λογικής (ειδικά στο απερίγραπτο από κάθε άποψη σενάριο) μετατρέπουν την… βραχονησίδα αυτή σε τρύπα στο νερό!
Υπό προϋποθέσεις το φιλμ θα μπορούσε να είχε ενδιαφέρον, όμως έχει όμως τόσο κακό χιούμορ, άθλιο σενάριο και τραβηγμένες από τα μαλλιά ερμηνείες -ειδικά ο Πάνος Βλάχος στο ρόλο του… βλάχου αρχικελευστή-, που δεν αξίζει να ασχοληθούμε περαιτέρω μαζί του.
Πάντως το μέλλον του φιλμ στα ταμεία προμηνύεται λαμπρό. Το «έργο» αυτό το έχουμε δει αμέτρητες φορές στο πρόσφατο παρελθόν και το ίδιο θα συμβεί και τώρα.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
