Η συγγραφέας Τώνια Σαμαρά μάς προσφέρει ιστορίες ζωής, με συναισθήματα που ξεχειλίζουν και με διάθεση συλλογισμού. Το παρελθόν είναι αναπόδραστο. Η φύση- που από τη μια μας τροφοδοτεί με χυμούς και από την άλλη μας τους ρουφάει και μας στεγνώνει- είναι πάντα εκεί αστείρευτη πηγή ζωής.
Ο αναγνώστης προσκαλείται άλλοτε με καθαρή γραμμική αφήγηση και άλλοτε με τη σχετικά ασαφή πορεία που κάνει το μυαλό τρέχοντας από ανάμνηση σε βίωμα, κι από κει σε συχετισμούς με συνειρμικές ακολουθίες που συνοδεύονται από μια αόριστη αίσθηση του χρόνου και των τόπων.
Από την πρόταση "...μίκραινα κι έμπαινα στο σώμα μου, όπως ένα σπασμένο βιολί στη θήκη του..." ώς την πρόταση "...παράφορη τρέλα για σαρκική ηδονή που ζητούσε κάθε ίνα από το σώμα μου..." υπάρχουν συναισθήματα, στοχασμοί, ατμόσφαιρα. Συναντούμε καταστάσεις και γεγονότα που μας απασχολούν και μας συνεγείρουν. Όλα αυτά συμβαίνουν σ' ένα χρονικό διάστημα σχεδόν εβδομήντα χρόνων. Από το προπολεμικό Ηράκλειο μέχρι την πρόσφατη Αθήνα, ο χρόνος αυτός εξανεμίζεται. Όταν θα βγεις το βράδυ να περπατήσεις στην εξοχή "θα ακούσεις το ίδιο γρύλλο και θα νιώσεις τις ίδιες μυρωδιές από ξεραμένα καλάμια, φασκόμηλα και αγουδούρους". Αλέξανδρος Ρώτας
Η Τώνια Σαμαρά γεννήθηκε το 1930 στο Ηράκλειο Κρήτης. Προέρχεται από οικογένεια επιστημόνων από την μεριά του πατέρα της και από ιστορική οικογένεια πολιτικών από την μεριά της μητέρας της. Το 1950 πήγε στην Αθήνα όπου παρακολούθησε μαθήματα γραμματέως, παίρνοντας μαζί της τα παραμύθια και τα μυθιστορήματα που την συνόδευαν αδιάλειπτα στην παιδική και εφηβική της ζωή. Το πρωί εργαζόταν σ' ένα δικηγορικό γραφείο και το απόγευμα έγραφε μικρά διηγήματα σε μια μεταχειρισμένη γραφομηχανή Άντεργουντ. Στις αρχές της δεκαετίας του '60, ακολουθώντας τον σύζυγό της Αλέξανδρο Σαμαρά, ηλεκτρολόγο-μηχανολόγο, υπότροφο του MIT, βρέθηκε στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης όπου παρακολούθησε μαθήματα Λογοτεχνίας, Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1965 γεννήθηκε η κόρη τους Αλεξάνδρα. Έχει γράψει αρκετά άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες καθώς και, σε συνεργασία με τον αδερφό της, τον ζωγράφο Γιώργο Γεωργιάδη, δύο θεατρικά έργα: Πυρ στον Άδμητο (1964) καιΛαβίνια (1977), και το αλληγορικό δοκίμιο Ορισμοί, τα οποία εκδόθηκαν από τις Εκδόσεις Λεωνίδα Χρηστάκη. Επίσης έχουν εκδοθεί δύο μυθιστορήματά της: Ξεριζώθηκε ένα κλήμα (Δίφρος, 1961) και Θάνατος και έρωτας (Γνώση, 1983).
